Szczególnym celem treningu charakteru jest wierność obowiązkom i powinnościom.
1. Obowiązki: - pochodzą ze świata zewnętrznego, - wyrażają konieczność zrobienia czegoś z nakazu zewnętrznego, - swego rodzaju przymus narzucony człowiekowi z zewnątrz, 2. Powinności: - pochodzą ze świata wewnętrznego, - wyrażają obowiązek natury moralnej, czyli wewnętrzny nakaz dawany sobie, - swego rodzaju dyktat jestestwa człowieka. Dlatego rozróżniamy dwa stany: powinność moralną i obowiązek etyczny. Przykładowo, mogą one istnieć w środowisku zawodowym, gdzie legalnie zlecone przez pracodawcę działanie może być przez pracownika uznane jako wola lub przymus i podjęte ze względu na powinność lub obowiązek. Trenując charakter warto zarezerwować sobie wiele czasu i wysiłku, aby spotkać się z własnym sumieniem i przejrzyście nazywać wartości, które w nim się ukrywają. Odkrywanie ich może być fascynującą podróżą życiową w kierunku pełnej dojrzałości człowieka.
0 Comments
Doskonały charakter składa się z dwóch niezbywalnych komponentów.
1. Obowiązkowość (wytrwałość) – wierne, sumienne wykonywanie obowiązków, bez względu na: - posiadane talenty, umiejętności, znajomości, - urodę, rodowód, narodowość, wykształcenie, doświadczenie, opinię społeczną, - subiektywne przekonania życiowe, itp. Wielkość zobowiązań wynika z ról, jakie każdy człowiek posiada na poszczególnych etapach życia. Jedynym etapem, na którym człowiek jest niezdolny do czynnego kształtowania własnego charakteru, jest wiek dziecięcy, do ok. 4-5 roku życia. Role, w których człowiek funkcjonuje społecznie, zależą od decyzji, jakie sam podjął lub podjęli za niego wychowawcy (np. decyzja rodziców o posłaniu dziecka do przedszkola). Ważniejsze role życiowe człowieka: mąż/żona, ojciec/matka, brat/siostra, syn/córka, przyjaciel/przyjaciółka, uczeń/uczennica, student/studentka, pracownik/pracownica. 2. Niezłomność (stałość) - trwałe usposobienie, które nie zmienia się, pomimo upływu czasu. Oznacza to stałość, czyli nieustanną wierność danemu obowiązkowi, a nie jedynie chwilowe uniesienia, na które każdy człowiek może się zdobyć. Bez któregokolwiek z tych dwóch komponentów nie mogłoby dojść do zbudowania charakteru. Charakter - stałe usposobienie wewnętrzne, nadające postępowaniu człowieka jednolity kierunek, tzn. nakłaniające człowieka do wiernego wypełniania obowiązków, mimo zewnętrznych przeszkód i trudności wewnętrznych.
Według J. Woronieckiego, charakter to zespół cnót moralnych, nadający postępowaniu człowieka cechę stałości, umiaru i jednolitości moralnej. Charakter posiadają jedynie ludzie o wyrazistym obliczu duchowym, wynikającym z tego, że ich postępowanie cechuje stałość i wytrwałość. Charakter odnosi się jednocześnie do trzech płaszczyzn, z których zbudowany jest każdy człowiek (ciało, psychika i duch). Charakter człowieka przejawia się w jego niepowtarzalnym działaniu, myśleniu i mówieniu. Wynika to z niepowtarzalnej osobowości każdego człowieka. Osobowość i charakter podlegają nieustannemu rozwojowi. Kto nie podejmuje świadomego i dobrowolnego rozwoju, ten znacząco utrudnia rozwój sobie i innym. Tym samym może sprowadzać siebie i innych na niedojrzałą drogę życia. Może też nieświadomie cofać się w rozwoju. Zapraszam Cię do niepowtarzalnej przygody, podczas której będziesz miał możliwość na nowo ukształtować swój charakter.
Dzięki dojrzałemu charakterowi: - staniesz się bohaterem na co dzień, a nie tylko od święta, - Twoje usposobienie będzie mniej podatne na wpływy zewnętrzne i wewnętrzne, - będziesz potrafił zapobiec bolesnym kapitulacjom życiowym, związanym z odstępowaniem od zasad życiowych uznawanych przez Ciebie za fundamentalne, - dostąpisz radości ciągłego dążenia wzwyż ku zamierzonemu celowi - żadna inna radość nie jest temu równa. |
Michał RylskiCoach NMC, dr inż., Archiwa
November 2022
Kategorie |