Dla kogo przeznaczony jest trening charakteru?
Trening charakteru, we współpracy z coachem NMC, przeznaczony jest dla osób, które ukończyły 18 rok życia.
Pilnie potrzebujesz treningu charakteru, jeśli:
- okazujesz się być wierny swym zasadom tylko do pewnego momentu, a wobec narastających trudności zawracasz z podjętej drogi,
- pod wpływem chwilowego zapału potrafisz dokonać bohaterskich czynów, ale kiedy Twój nastrój przeminie, wracasz do egoistycznych pobudek postępowania.
- okazujesz się być wierny swym zasadom tylko do pewnego momentu, a wobec narastających trudności zawracasz z podjętej drogi,
- pod wpływem chwilowego zapału potrafisz dokonać bohaterskich czynów, ale kiedy Twój nastrój przeminie, wracasz do egoistycznych pobudek postępowania.
Im bardziej rozwinięty umysł posiadasz, tym ważniejsze jest, abyś świadomie i dobrowolnie podjął trening charakteru. Im bardziej jesteś inteligentny, tym łatwiej jest Ci popaść w nieumiarkowanie i zwyrodnienie. Zauważył to już Arystoteles.
Ludzie, którzy nie podejmują świadomego rozwoju charakteru, narażeni są na niebezpieczeństwo sprzeniewierzenia się sobie, czyli mówienia i działania jedynie pod wpływem chwilowego nastroju, sprzecznego z własnym, głębszym sposobem myślenia.
Niewielu jest dziś ludzi z charakterem
Obecnie niewielu jest ludzi z charakterem, ponieważ:
- zazwyczaj na pierwszym miejscu stawia się majątek, sławę, władzę, rozkosz, wiedzę oraz chwilowe powodzenie (ono daje jedynie pozory szczęścia),
- charakter uznawany jest jako dodatek, który dobrze byłoby mieć, ale niewiele poświęca mu się uwagi,
- nadal wszechobecna jest niska samoświadomość odnośnie do własnej tożsamości oraz posiadanych przez siebie władz poznawczych i pożądawczych,
- charakter mylony jest z osobowością czy temperamentem, a każde z tych pojęć oznacza zupełnie coś innego,
- w niektórych środowiskach istnieje przekonanie, że doskonalenie charakteru jest niemożliwe i/lub nie jest w stanie dać trwałych zmian.
- zazwyczaj na pierwszym miejscu stawia się majątek, sławę, władzę, rozkosz, wiedzę oraz chwilowe powodzenie (ono daje jedynie pozory szczęścia),
- charakter uznawany jest jako dodatek, który dobrze byłoby mieć, ale niewiele poświęca mu się uwagi,
- nadal wszechobecna jest niska samoświadomość odnośnie do własnej tożsamości oraz posiadanych przez siebie władz poznawczych i pożądawczych,
- charakter mylony jest z osobowością czy temperamentem, a każde z tych pojęć oznacza zupełnie coś innego,
- w niektórych środowiskach istnieje przekonanie, że doskonalenie charakteru jest niemożliwe i/lub nie jest w stanie dać trwałych zmian.
Współczesny człowiek:
- woli patrzeć lub słuchać, zamiast myśleć lub czytać (myślenie i czytanie go męczy),
- kieruje się wrażeniami chwili i zwykle nie zastanawia się, co będzie później,
- nie lubi rozważać, co będzie jutro, za tydzień, miesiąc czy rok,
- nie lubi przewidywać skutków swoich bieżących działań (ich wpływu na siebie i drugiego człowieka).
- woli patrzeć lub słuchać, zamiast myśleć lub czytać (myślenie i czytanie go męczy),
- kieruje się wrażeniami chwili i zwykle nie zastanawia się, co będzie później,
- nie lubi rozważać, co będzie jutro, za tydzień, miesiąc czy rok,
- nie lubi przewidywać skutków swoich bieżących działań (ich wpływu na siebie i drugiego człowieka).